علاقه ی زیادی به مهندسی هوا فضا دارم از روزی که با تلسکوپ ماه را دقیق مشاهده کردم و فهمیدم در سازمان ناسا دانش مندان بزرگ ایرانی فعالیت دارند تمام فکرم این شده که باید در جهت علوم فضایی تحصیل کنم و به جایی برسم که نام ایران عزیز در کهکشان ها فضای بی انتها بر ستارگان،سیاره ها،شهابها و قمرها نقش ببندد.
برایم جالب است که این جهان بزرگ نقطه پایانی ندارد و جا برای کشفیات و اختراعات برای همه وجود دارد.
به قول مادرم که همیشه میگوید:پسرم به تعداد آفریده های ناشناخته خدا در این جهان راه برای کشف و به افتخار رسیدن هست.
گاهی به خودم میگویم کاش زمان امامان بزرگی چون امام محمد باقر زندگی میکردم و هر سوال مبهمی داشتم از ایشان میپرسیدم
خدایا مرا به جایی برسان که اشک شوق و افتخار با برافراشته شدن پرچم مقدسمان بر اوج آسمانها از دیدگانم جاری شود.
مطمئنم روزی میرسد که من به تمام ابرقدرتهای پوشالی ثابت کنم به فرموده حضرت محمد(ص)علم حتی اگر در ثریا هم باشد مردمی از پارس به آن دست می یابند.
من با تمام تلاش و توکلی که دارم یکی از آن مردمان خواهم بود.
مطمئنم ان شا الله...